Zoals jullie wellicht weten, maak ik in mijn mandala's zo her en der gebruik van de Faber Castell Pitt Artist Pennen. Prachtige heldere kleuren!
In bovenstaande tekening zie je deze terug komen in de puntjes en in de tanglemotiefjes in kleur.
De Faber Castell Pitt Artist Pennen zijn stiften, maar geen 'gewone' stiften. Het zijn penseeltjes, waarmee je dus, net als ik zelf doe, zo fijntjes met het puntje kunt werken, maar waarmee je ook penseelstreken kunt maken. Ikzelf doe dat niet graag met mijn stiften, omdat ik alleen dat fijne puntje wil gebruiken en niet wil dat mijn puntje een punt wordt. De stiften zijn namelijk best wel stug om als penseel te gebruiken, wat ik dus fijn vind om dat puntje te bewaren. Ik weet niet of ze in gebruik soepeler worden daarin, omdat ik dat dus nooit doe.
De inhoud van de stiften bestaat uit gekleurde Oost-Indische inkt. Voordeel van de stiften is dat de punt steviger is dan van een 'gewoon' penseeltje en de inkt niet zo snel uitdroogt als inkt in een potje, mits je niet vergeet de dop erop te doen.
Aandachtspuntje: bewaar je stiften liggend, en ondanks dat je ze niet zo vaak gebruikt, beweeg ze af en toe, zodat de inhoud niet de kans krijgt vast te gaan zitten ergens in je stift. Handig hierin is de doos waarin ze verkocht worden.
Als je de doos in een winkel rechtop ziet staan wijs de winkeleigenaar hier dan op. De meeste winkeleigenaren hebben hier wel oren naar en zullen je bedanken voor de tip. Als je stiften bij thuiskomst toch uitgedroogd blijken te zijn of al heel snel binnen te haperen als je er nog maar kort mee tekent, moet je ermee terug gaan. Misschien dat je dan een andere set kunt krijgen, of een betreffende andere stift. Tenslotte kan zo'n winkelier niet zien hoeveel jij er al mee getekend hebt, dus is dit afhankelijk van de goodwill en klantvriendelijkheid van de winkelier. (Dit geldt overigens ook voor alle andere tekenpennen en zo.)
Hoe de doos hieronder op de foto staat, zo moet je hem bewaren. Wel met de klep dicht natuurlijk.
Nadelen:
Er is eigenlijk, wat mij betreft, maar één nadeel: er zijn te weinig kleuren. De Faber Castell Polychromos kleurpotloden hebben véél meer kleuren, waarop deze stiften heel mooi aansluiten, maar helaas is het (nog?) niet één op één. Zou van mij wel mogen.
Natuurlijk is discountoffice geen tekenmaterialenwinkel en ik weet dan ook niet hoe hard zij door hun voorraad gaan en of ze ze goed verzorgen, ik koop mijn stiften eerlijk gezegd liever bij mijn vaste winkelier, maar het is een mooie aanbieding.
Ikzelf heb ook ooit de hele box aangeschaft en moet zeggen dat ik het daar nog steeds mee doe. Mogelijk dat er straks een keer een stift leeg is, maar ik heb zo'n idee dat ik er lang mee doe. Nu gebruik ik ze natuurlijk niet in iedere mandala en teken ik ook geen hele dagen, wat op dit moment wel weer meer gaat komen. Ik ben ook nog bezig met therapeutische (bij)scholing, ook op het gebied van coaching, waarbij ik een paar cliënten mag begeleiden op hun helings- en bewustwordingspad. Ik merk dus wel dat het tekenen nu weer meer en meer terug aan het komen is. Dat was ooit mijn uitgangspunt, waarbij ik het therapiestukje ben gaan doen om mensen te kunnen ondersteunen bij wie door het mandala-tekenen veel los kwam. Bovendien bleek het mandala-tekenen door veel mensen juist opgezocht te worden doordat ze een punt van rust en ontspanning zochten in hun toch al zo uitdagende leven, waarin ze last hadden van diverse klachten. Wat is er mooier dan een totaalpakketje aan te kunnen bieden? Ik ben er heel blij mee en merk dat ik - na een paar jaren gericht te zijn geweest op, en dus ervaring opgedaan heb in, de therapie - langzamerhand weer terugkom op het thuishonk: het mandala-tekenen. Ik ben enorm blij dat ik die therapie erbij gedaan heb, voor mezelf natuurlijk, want ik heb mijn eigen helingsproces daar natuurlijk ook in meegenomen en het heeft mijn zelfvertrouwen gesterkt, maar vooral voor mezelf én de deelnemers aan de cursussen en workshops, omdat het mandala-tekenen daardoor ook veel meer diepgang heeft gekregen. Mandala-tekenen is dus niet alleen 'zomaar wat' tekenen, het is meer en kan veel en veel meer voor je betekenen. Naast een punt van rust en ontspanning (waar vooral het meditatief kleuren toe bijdraagt) is het een middel om te werken aan je bewustwording en heling.
Intussen ben ik het Keltische trappatronen verhaal verder aan het uitwerken en ben voor mezelf aan het bekijken of ik dit verhaal niet toch in losse workshops aan ga bieden, want het is wel veel... al lijkt het allemaal zo simpel. Met het werken aan de trappatronen werk je aan een stukje oerverbinding met Moeder Aarde, symbolisch voelt het voor mij als het trappetje dat tussen hemel en aarde opgezet wordt. Zó mooi. Ik snap intussen echter ook waarom men het ook wel monnikenwerk noemt... hahaha...
In bovenstaande tekening zie je deze terug komen in de puntjes en in de tanglemotiefjes in kleur.
De Faber Castell Pitt Artist Pennen zijn stiften, maar geen 'gewone' stiften. Het zijn penseeltjes, waarmee je dus, net als ik zelf doe, zo fijntjes met het puntje kunt werken, maar waarmee je ook penseelstreken kunt maken. Ikzelf doe dat niet graag met mijn stiften, omdat ik alleen dat fijne puntje wil gebruiken en niet wil dat mijn puntje een punt wordt. De stiften zijn namelijk best wel stug om als penseel te gebruiken, wat ik dus fijn vind om dat puntje te bewaren. Ik weet niet of ze in gebruik soepeler worden daarin, omdat ik dat dus nooit doe.
De inhoud van de stiften bestaat uit gekleurde Oost-Indische inkt. Voordeel van de stiften is dat de punt steviger is dan van een 'gewoon' penseeltje en de inkt niet zo snel uitdroogt als inkt in een potje, mits je niet vergeet de dop erop te doen.
Afbeelding:
http://www.bertusworkel.nl/tekenstift-pitt-artist-pen-brush-keuze-uit-60-kleuren-31409.html
http://www.bertusworkel.nl/tekenstift-pitt-artist-pen-brush-keuze-uit-60-kleuren-31409.html
Aandachtspuntje: bewaar je stiften liggend, en ondanks dat je ze niet zo vaak gebruikt, beweeg ze af en toe, zodat de inhoud niet de kans krijgt vast te gaan zitten ergens in je stift. Handig hierin is de doos waarin ze verkocht worden.
Als je de doos in een winkel rechtop ziet staan wijs de winkeleigenaar hier dan op. De meeste winkeleigenaren hebben hier wel oren naar en zullen je bedanken voor de tip. Als je stiften bij thuiskomst toch uitgedroogd blijken te zijn of al heel snel binnen te haperen als je er nog maar kort mee tekent, moet je ermee terug gaan. Misschien dat je dan een andere set kunt krijgen, of een betreffende andere stift. Tenslotte kan zo'n winkelier niet zien hoeveel jij er al mee getekend hebt, dus is dit afhankelijk van de goodwill en klantvriendelijkheid van de winkelier. (Dit geldt overigens ook voor alle andere tekenpennen en zo.)
Hoe de doos hieronder op de foto staat, zo moet je hem bewaren. Wel met de klep dicht natuurlijk.
Nadelen:
Er is eigenlijk, wat mij betreft, maar één nadeel: er zijn te weinig kleuren. De Faber Castell Polychromos kleurpotloden hebben véél meer kleuren, waarop deze stiften heel mooi aansluiten, maar helaas is het (nog?) niet één op één. Zou van mij wel mogen.
Aan de opbergbox zit een deksel met daaraan een lint dat je strak kunt trekken door om een, ja hoe heet zo'n ding, een soort knoop (zonder gaten voor het garen weliswaar) heen kunt draaien. Daarmee trek je de inhoud zo in een trappetje, zoals je op deze foto ziet, zodat alle stiften goed zichtbaar en te pakken zijn.
Even opletten bij de aanschaf:
Er zijn ook Big Brush stiften, waarvan de punt veel dikker is.
Het is natuurlijk een keuze die je ook kunt maken. Dat is aan jou. Ik blijf bij de fijne Brush stiften.
Aanschaf tip:
Nu kwam ik hierop het internet deze aanbieding tegen:
https://discountoffice.nl/p/tekenstift-faber-castell-pitt-artist-pen-brush-studiobox-48/Natuurlijk is discountoffice geen tekenmaterialenwinkel en ik weet dan ook niet hoe hard zij door hun voorraad gaan en of ze ze goed verzorgen, ik koop mijn stiften eerlijk gezegd liever bij mijn vaste winkelier, maar het is een mooie aanbieding.
Ikzelf heb ook ooit de hele box aangeschaft en moet zeggen dat ik het daar nog steeds mee doe. Mogelijk dat er straks een keer een stift leeg is, maar ik heb zo'n idee dat ik er lang mee doe. Nu gebruik ik ze natuurlijk niet in iedere mandala en teken ik ook geen hele dagen, wat op dit moment wel weer meer gaat komen. Ik ben ook nog bezig met therapeutische (bij)scholing, ook op het gebied van coaching, waarbij ik een paar cliënten mag begeleiden op hun helings- en bewustwordingspad. Ik merk dus wel dat het tekenen nu weer meer en meer terug aan het komen is. Dat was ooit mijn uitgangspunt, waarbij ik het therapiestukje ben gaan doen om mensen te kunnen ondersteunen bij wie door het mandala-tekenen veel los kwam. Bovendien bleek het mandala-tekenen door veel mensen juist opgezocht te worden doordat ze een punt van rust en ontspanning zochten in hun toch al zo uitdagende leven, waarin ze last hadden van diverse klachten. Wat is er mooier dan een totaalpakketje aan te kunnen bieden? Ik ben er heel blij mee en merk dat ik - na een paar jaren gericht te zijn geweest op, en dus ervaring opgedaan heb in, de therapie - langzamerhand weer terugkom op het thuishonk: het mandala-tekenen. Ik ben enorm blij dat ik die therapie erbij gedaan heb, voor mezelf natuurlijk, want ik heb mijn eigen helingsproces daar natuurlijk ook in meegenomen en het heeft mijn zelfvertrouwen gesterkt, maar vooral voor mezelf én de deelnemers aan de cursussen en workshops, omdat het mandala-tekenen daardoor ook veel meer diepgang heeft gekregen. Mandala-tekenen is dus niet alleen 'zomaar wat' tekenen, het is meer en kan veel en veel meer voor je betekenen. Naast een punt van rust en ontspanning (waar vooral het meditatief kleuren toe bijdraagt) is het een middel om te werken aan je bewustwording en heling.
Intussen ben ik het Keltische trappatronen verhaal verder aan het uitwerken en ben voor mezelf aan het bekijken of ik dit verhaal niet toch in losse workshops aan ga bieden, want het is wel veel... al lijkt het allemaal zo simpel. Met het werken aan de trappatronen werk je aan een stukje oerverbinding met Moeder Aarde, symbolisch voelt het voor mij als het trappetje dat tussen hemel en aarde opgezet wordt. Zó mooi. Ik snap intussen echter ook waarom men het ook wel monnikenwerk noemt... hahaha...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten