dinsdag 19 mei 2015

BRIGID'S CROSS en WHEEL OF LIFE



In de Keltische traditie worden Brigid's Crosses, ofwel Brigid's Kruizen, in huizen opgehangen om het huis te beschermen tegen allerlei schadelijke invloeden. Volgens traditioneel gebruik werden zij geweven van stro.




Inmiddels, zoals ik op bezoek in Engeland ontdekte, zien we ook andere vormen, zoals gelijkend op de Ojo de Dios uit Zuid Amerika of de geweven mandala's uit Tibet, maar dan wel altijd met vier punten, welke de windrichtingen vertegenwoordigen en daarmee de energie van de elementen - lucht, vuur, water en aarde - in zich draagt. Deze elementen dienen in ieder van ons met elkaar in balans te zijn. Een verstoring van deze balans zorgt voor spirituele, emotionele, psychische danwel uiteindelijk fysieke klachten. In mijn werk als Bloesem- en Spagyriek Therapeut, onder andere werkende met Celtic Healing is het herstellen van deze balans een belangrijke voorwaarde voor herstel.


Eigen werk:


Brigid's Cross - Eye of the Goddess, diameter zo'n 22 cm, inclusief kwastjes



********



 Brigid's Cross - Eye of Wisdom
diameter ongeveer 16 cm



Als energetisch beschermende hanger in je auto aan de spiegel, leuk en spiritueel functioneel in één:





********



Brigid's Cross - Eye of Kwan Yin
diameter ongeveer 16 cm



Nog meer Brigid's Crosses...


'Twin souls':


diameter ongeveer 16 cm





Diameter ongeveer 35 cm:
Eeuwige knoop (zien we in de Keltische én Boeddhistische traditie):




Ongeveer even groot, 35 cm doorsnede zonder hanger.
Een hanger voegt een bepaalde energie toe aan de
basisenergie van deze geweven vormen.
Net zoals kleur en de hoeveelheid punten een bepaalde betekenis hebben en
dus een bepaalde energie vertegenwoordigen.
Daardoor vind je de ene vaak mooier dan de andere,
simpelweg, omdat de energie dan beter aansluit bij jou,
bij de behoefte die er ligt om iets in energie aan te vullen.






Doorsnede 19 cm:





Doorsnede ongeveer 16 cm,
exclusief, verticaal gezien, hangkoortje en kwastje:








De metalen hanger met spiraal is bij de volgende Brigid's Crosses
ook zelf gemaakt en staat symbool voor groei en heling
door dood (het oude wat je niet meer nodig hebt loslaten) en
wedergeboorte (zodat iets nieuws geboren kan worden):






Deze volgende Brigid's Crosses zijn mooi van twee kanten,
dus ideaal als hangers aan de achteruitkijkspiegel in de auto.







In allerlei andere tradities, vooral in Zuid Amerika, zien we met dezelfde beschermende functie ook wel de Eye of God, Ojo de Dios, in diverse vormen (dus ook met meer punten) opgehangen worden.
Kinderen kregen en krijgen in de Mexicaanse cultuur een Ojo de Dios in hun buurt opgehangen voor bescherming. Tot hun 5e levensjaar, omdat ze vanaf die leeftijd zelf hun Ojo de Dios kunnen weven.
Die leeftijd van 5 jaar is niet 'toevallig'.  Vijf jaar is, spiritueel gezien, de leeftijd waarop het kind 'los' raakt van de Lichtwereld, de Andere Wereld, de Goddelijke bron waar het vandaan komt, om de ziel de gelegenheid te geven volledig in het menselijk lichaam te kunnen incarneren op Aarde. Vóór de leeftijd van 5 hebben kinderen vaak nog herinneringen aan de geestenwereld, herkennen en zien of horen ze hun spirituele levensgids, etc.. Daarna wordt dat vergeten, mede beïnvloed door alle Aardse maatschappelijke indoctrinatie. Vele Nieuwetijdskinderen raken dat contact met de geestenwereld echter niet of niet helemaal kwijt.
In ceremonies en rituelen hangt of ligt deze Ojo de Dios in dezelfde ruimte, als symbool voor de aanwezigheid van God.
 In Nederland, in oude huizen en boerderijen zag je ook wel een glazen 'oog', een Alziend Oog, ingemetseld met hetzelfde doel. In schuren bij de veestapel als wakend oog van God.

In Tibet zien we ze ook, maar wat daar precies de betekenis is of waar ze specifiek voor gebruikt werden, of dat ze puur versiering zijn... heb ik nog niet kunnen achterhalen, dus wie me dat kan vertellen... graag! Ik zie trouwens veel overeenkomsten tussen het Keltische symboliek en gedachtegoed en dat van de Tibetaanse Boeddhisten...






Terug naar de Kelten...
Brigid is de Keltische Godin van poëzie, smederij, geneeskunde, kunst en ambacht, vee en andere levende have, heilige bronnen, slangen en de komst van de vroege lente. Volgens de Ierse Christelijke traditie is Brigid later gedoopt en wordt beschouwd als een heilige, Saint Brigid die het klooster van Kildare stichtte en daarmee ook nog steeds patroonheilige van de poëzie, smederij, etc. was. In voor-Christelijke tijden was Imbolc het feest van Brigid, dat in Christelijke tijden gevierd werd als Candlemas, wat later weer meer verweven werd met het Christendom in de vorm van Maria Lichtmis. Brigid en Maria, zijn net als Tara in het Boeddhisme nauw met elkaar verbonden en direct verbonden met de Moeder Godin, oftewel onze Aarde, de Aarde die ons draagt en Moeder Natuur die ons in alles voorziet voor ons bestaan in de materie, van voeding en geneeskrachtige werking tot zuurstof, door middel van stenen, planten en bomen.



Brigid: Saint and Goddess


Ojo de Dios legt volgens overlevering de verbinding met Vader God, oftewel de Zon, de Kosmos, de universele energie, de scheppende kracht, waarmee we ons leven hier op Aarde vorm kunnen geven. Dios staat mijns inziens echter niet specifiek voor één God of voor dé God, maar voor meer Goden en Godinnen, die allen een symbool zijn voor bepaalde kwaliteiten, welke weerspiegeld worden in onszelf.
Kortom, het Brigid's Cross en de Ojo de Dios, of hoe je deze vorm van garenmandala's ook wilt noemen, verbinden ons met de Godenwereld, leggen de verbinding, vormen een poort met het goddelijke aspect of een bepaald goddelijk aspect dat voor ieder van ons bereikbaar is, omdat dat al in ons is en alleen maar meer gevoed hoeft te worden.

Beiden zijn naast het Oog van God/Godin derhalve ook belangrijke spirituele voorwerpen, welke in ceremonies en rituelen een grote rol kunnen spelen. Het maken op zich kan al een meditatieve en spirituele bezigheid zijn en onderdeel zijn van een ritueel. Daarnaast is het natuurlijk ook gewoon leuk om mee bezig te zijn.
Het gebruik van deze garenmandala's is niet afhankelijk van een specifieke godsdienst of uitgangspunt van een bepaalde religie of levensfilosofie. Hun symboliek is van universele waarde, voor iedereen. Wel hebben zij een spirituele waarde, maar spiritualiteit is ook niet geboden aan een bepaalde godsdienst, religie of levensfilosofie.

De kleuren hebben natuurlijk ook zo hun betekenis.
Fel rood is bijvoorbeeld de kleur van de passie en het vuur, maar een aardetint rood, meer naar het bruin toe, de naam zegt het zelf al, aarde-tint, is de kleur van de materie, van de Aarde. Rood is de kleur van het eerste chakra en daarmee nauw verbonden aan de basis van ons bestaan, onze voeding, onze inkomsten / ons werk, ons huis, ons overlevingsinstinct, etc.
Oranje is de kleur van het tweede chakra, nauw verbonden met onze gevoelens en emoties, onze seksualiteit, onze levenslust, maar ook van onze inspiratie, alles wat kan stromen.
Geel de kleur van de Zon, de scheppende kracht die in ons leeft, de IK-kracht, nauw verbonden met het derde chakra.
Prachtig diepgroen, de kleur van de vierde chakra, van de bladeren aan de bomen, struiken en planten, de kleur van het bos, de kleur van het hart, de zetel van de Ziel. Ook roze is de kleur van het hart, denk maar aan de Rozekwarts, de kleur van de liefde, liefde voor onszelf en anderen, vooral voor hen in ons gezin, onze familie en onze vrienden, universele liefde, onvoorwaardelijke liefde.
Blauw, lichtblauw / turquoise / lichtgroen (denk maar aan een prachtig paradijselijke strand met palmen en het heldere water van de oceaan) is de kleur van water en daarmee nauw verbonden met het gevoel en de emotie, welke weer nauw verbonden is aan de keelchakra om ons te kunnen uiten, onze gevoelens naar buiten te brengen, te kunnen communiceren.
Indigoblauw is de kleur van het Derde Oogchakra, het helder zien, het kunnen overzien van alle ins en outs, zowel vanuit Aardse visie als vanuit spirituele visie.
Paars is de kleur van de spiritualiteit.
Wit en goud zijn de kleuren van de kosmos, van het licht.
Zwart is de kleur van de dood. Niet het einde, maar de poort naar de eeuwigheid, naar de Andere Wereld, naar de Lichtwereld, de poort ook naar een ander leven.

Brigid's Crosses en Ojos de Dios kregen en krijgen een prominente plaats in huizen en bij ceremonies en rituelen.
Vanuit Keltische visie refereert een 8-puntige Ojo de Dios aan het Keltisch Wheel of Life, met daarin vertegenwoordigd het jaarwiel met de vier vuurfeesten en de vier zonnefeesten, dat niet alleen een afspiegeling is van de jaarlijks terugkerende seizoenen, maar ook van ons eigen leven.

En wat heeft dit alles dan wel met de mandala te maken? Nou, misschien had je al een vermoeden. Maar als we een 8-puntige vorm bekijken, wordt dit al een stuk duidelijker... (ook eigen werk...)
Deze hebben een diameter van ongeveer 55 cm.











Je hebt nu waarschijnlijk al wel een vermoeden wat er gebeurt bij een 12-puntige Ojo de Dios...
We noemen deze vormen dan ook wel (allemaal hoor) garenmandala (in het engels Yarn Mandala). Om ze te maken gebruik je diverse weeftechnieken en versieringen. Hierboven zie je nu mijn eerste exemplaren.

Een mooi filmpje op het internet over het weven van een Ojo de Dios (weliswaar Spaanstalig (geloof ik) met Engelstalige ondertiteling, maar zeer beeldend weergegeven):





In het filmpje gebruikt deze mevrouw borduurgaren. Heel handig te weten dat dit vaak bij de Action ligt voor een relatief laag bedrag. Ook de Hema heeft setjes met borduurgaren wat niet zo gek duur is. Borduurgaren heeft het voordeel, dat het dun is en je op een relatief kleine Mandala toch veel effect kunt creëren. Bovendien heeft borduurgaren vaak een mooie glans, wat het een wat luxere uitstraling geeft.
Ikzelf heb voor bovenstaande werken sokkenwol en restanten breiwol gebruikt. Gewoon om uit te proberen, wat ik toch nog in huis had.
Die grote van 55 cm zijn gemaakt van sokkenwol waarbij de delen in één kleur best een redelijke lengte hebben voor ze wisselen van kleur. Dat geeft een mooi effect zonder dat je steeds van draad moet wisselen.
Bij het wisselen van de kleur draad laat ik het loshangende draadje een tikkie langer dan deze mevrouw. Ook ik werk dan even om de draad heen, maar die iets langere draad is iets makkelijker werken, vind ik. Ik knip het later af en zet het op de achterkant even vast met een tikkie lijm, zodat ik zeker weet dat het niet meer los gaat.
Mijn afwerking bestaat her en der uit een gehaakt picotrandje, waarmee ik meteen een ophangkoordje creëer. Gehaakte rozen. Kwastjes. De hangertjes... Ieder kan dat op eigen manier vorm geven, een eigen energie meegeven, etc...
Wil je hier zelf mee aan de slag dan vind je op YouTube nog veel meer filmpjes.

Misschien heb je interesse in het volgende boekje, het eerste Nederlandstalige boekje waar uitleg in gegeven wordt over het weven van garenmandala's...



Helaas, op dit moment niet nieuw verkrijgbaar.
Mogelijk tweedehands op de kop te tikken...


Ik wens je veel Mandala weefplezier.